მოხუცი და ზღვა-ერნესტ ჰემინგუეი

ნაწყვეტი წიგნიდან:

მოხუცი მარტოდმარტო თევზაობდა თავისინავით გოლფშტრემში. ოთხმოცდაოთხი დღე ზედიზედ

გადიოდა ზღვაზედა ერთი თევზიც ვერ დაიჭირა. პირველ ორმოც დღეს თან ახლდა ბიჭი, მაგრამ

რაკი არ იქნა და თევზის დაჭერას ვერ ეღირსნენ, მშობლებმა უთხრეს ბიჭს, ბერიკაცი უეჭველად

სალაო-ა, რაც ქვეყნად ყველაზე უიღბლო კაცს ნიშნავს, და უბრძანეს, სათევზაოდ გაჰყოლოდა სხვა ნავს, რომლითაც პირველსავე კვირაში მართლაც მოიტანეს სამი კარგი თევზი. ბიჭს გული

უკვდებოდა, როცა ხედავდა, რომ მოხუცი ყოველდღე ხელცარიელი ბრუნდებოდა; ნავთან

ჩაირბენდა და მოხუცს შველოდა სათევზაო მოწყობილობას, ჭვილთის, ბარჯის და ანძაზე დახვეული აფრის წამოღებაში. აფრას ბევრგან ჰქონდა დაკერებული ფქვილის ტომრის ნაჭრები დაროცა დაახვევდნენ, იგი კაცს სამუდამოდ დამარცხებული ჯარის დროშას აგონებდა.